ترانه آهنگ محمد کانو به نام پیله
(کانو)تو در آرامشی وقتی درد میشم. تو درویشیو من در خویشم.
اگر اون پیله پروانه نشد ولی ازش ساختم یه ابریشم.
اون پیله پروانه نشد من خسته از هرچی گل هرچی شمع.
اون پیله پروانه نشد فقط کاری کرد که ابری شم.کل عمرم ورق خورد من همش بودم گیر دود.
اون پیله رو پاره کردم و دیدم دور پیلم یه پیله بود .
البته این لطف خالقم بود که این شبو روزا رو چیده بود
که بگذرم با سوز سینمو این شبو روزایه سینه سوز.
چشمامو به چی بدوزم ؟مشتی وقتی بدبختی یه دره خوشبختی سوراخ ریز سوزن.
حکمم جنگ مشتم جمع پشتم هم مثال پینه دورم.
مثال پینه دوزم
پیله کردم به این زندگی این زندگی دورم
مثل چرک پیله کرد نتیجه ی خنده هام تو شهر این بود که آخرش جدی بشم.
اینجا هیچکی عادل نبود نداد یکی به اون یکی به من خدایا فقط با تو تموم میشه این شبو روزای دلگیر من
تباه:
قلبمو ببین که چقدر پیره دستامو بگیر که فردا دیره تا فردا فردا من تنهام تنها ولی بازم سرپام به خاطر تو)
کانو:
دل من صاف نیست کینه توشه گیر شفام .دل من صاف نیست خدا تو کمکم کن از تو پیله درام .
یه سوالم گیر جواب .
تو پیکه شبام غیر تو نیست چیزی دیگه دوام بگو من کیم که از این قبیله سوام .
تو دامنه ی شیب زمان جوونه زدم تو گیس خزان
بهم گفتن از اون خیره سرایی رفتی با اینکه بود بیشه سراب
من تشنه لب ولی خیس شراب باید علفای سمی از ریشه خراب مهم نی مرگ قصه میگه برام
چون اول مسیر من آخرین پیچ جهان
انقد سینه خیز رفتم که سینه سوخته شدم این دنیا رو من قوی کردم الان داره میگه زور به خودمو هر روز دیگه قد چن سال پیرم
دیگه هیچی جذاب نی نه مثل آرزوهام بر باد میرم بعد برهنه خاک میشم از یاد میرم
نور خودمم مثل کرم شب تاب مستلزم تو تاریکیا عین مهتاب نمیبینی منو چونکه بین ابرام نمیفهمیم چون ماورای شعر حرفام
د بزن دل به دریا بیخیال ناجیایه غیب فردا اگه قلبت پاک باشه بین قلبا توش داره یه خدای زنده جریان عشق.....