دانلود آهنگ اندی به نام آروم بگیر

یه آهنگ بی نظیر دیگه از اندی جان 😍❣️ موزیک عالی. متن شعر عالی. تنظیم عالی. یه کار فوق العاده زیبا و احساسی ❣️❣️😍😍💓💓

درود
خوب

به پای اهنگهای شادش نمیرسه اما اهنگ لایت و تقریبا قشنگی بود .

از سال ۸۶ البوم ندادی
اخرین البومت فرودگاه بود
بیشتر از ۱۵ سال

اگر عمری هنوز باشه برام آخرین فردا شه
اگر سهم من از بودن با تو فقط یه روز باشه
اگر آواره شم بی تو اگر دربدر و تنها
اگر تا آخرین لحظه با من نسازه این دنیا
اگر زخمی و آزرده سرم صد بار به سنگ خورده
اگر زمونه ی بی رحم تورو از پیش من برده
اگر آخر دنیا شه همه جاده ها دریا شه
اگه فاصله بین ما از اینجا تا ابد باشه
تورو پس میگیرم یک روز میام دستاتو میگیرم
یه روز لبهاتو میبوسم تو آغوش تو میمیرم
که این دنیا به من تورو بدهکاره
هنوز قلبم به عشق تو امیدواره
نگاهم کردی و یک عمره دیوونم
نه من مقصرم نه عشق گناهکاره
آروم بگیر ای قلب من دیگه نسوز
آروم بگیر پایان قصه نیست هنوز….
“پاکسیما زکی پور”

فوق العاده بود اندی عزیز
تو این مدت آهنگهای یه نفری – عشقه – دوستت دارم و آروم بگیر عالی بودن

عالی – خستگی ناپذیر – همچنان درجه یک و در اوج – حال و هوای آهنگ سرسپرده رو داشت شاید ورژن دومش و شایدم بشه گفت ادامه آهنگ سرسپرده هست.

عالی 20

عالی

خوب نبود والا اصلا با هیچ قسمتش حال نکردم

اندی خواننده ایه که سه نسل با اهنگاش خاطره دارن، دهه پنجاهی ها، شصتی ها و هفتادی ها آهنگ های تاپ و خاطره انگیز اندی در سه دهه شصت، هفتاد و هشتاد به خوبی به یاد دارن، تو این آشفته بازار موسیقی ایرانی این آهنگ، آهنگ نه چندان خوب ولی قابل قبول بود، متأسفانه موسیقی ایرانی در طول دوران تاریخ معاصرش هیچوقت نتونسته در جایگاه جهانی خودش رو به دنیا عرضه کنه، مثلاً در دهه هشتاد میلادی ( مصادف با دهه شصت شمسی خودمون) موسیقی پاپ کره ای تا حدی پیشرفت کرد تا به تمام دنیا عرضه شد و به دنباله آن، سبک راک و رپ کره ای نیز تا به امروز در سطح جهانی عرضه میشه،( نمونه بارزش گروه بی تی اس که در میان هموطنان ما هم طرفداران زیادی داره)

پس اگه قرار باشه موسیقی یک کشوری در سطح جهانی شناخته و معروف بشه، باید از طریق موسیقی پاپ اون کشور وارد عرصه جهانی شد، در دهه پنجاه موسیقی ما رفته رفته از حالت سنتی خارج شد و به شدت به سمت موسیقی پاپ و راک رفت، به طوری که آهنگ های گل یخ و حجم خالی کوروش یغمایی و آهنگ کودکانه فرهاد ( همون آهنگ بوی عیدی) در سبک راک و در سبک پاپ هم آهنگ های بی نظیری در میان خارجی ها طرفدار پیدا کرد ( مثل آهنگ زمستون) اما در یکی از اون سالهای آخر دهه پنجاه یه اتفاقی افتاد که به لطف اون اتفاق کلا این رویه به هم خورد ( فکر کنم همه منظورمو فهمیدن 🙂، چون نمیخوام بحث رو سیاسیش کنم)
بعد از اون در دهه شصت با تلاش لس آنجلسی موسیقی پاپ ایرانی دوباره احیا شد و یه جورایی میشه گفت در دهه هفتاد به اوج خودش رسید و در اوایل دهه هشتاد، آماده برای عرضه در سطح جهانی شد، چرا که لس آنجلسی ها هم در آمریکا بودن و این کار به مراتب برای اون ها راحت تر بود، اما متأسفانه در همون سالهای اول دهه هشتاد، وزارت ارشادی که خودش تقریباً به مدت دو دهه موسیقی رو ممنوع اعلام کرده بود، با کپی کاری از رو دست لس آنجلسی ها ( مثل محسن چاوشی و امیر تاجیک که هر دو نسخه دوم و کپی برداری از روی سیاوش قمیشی و ابی هستن) رفته رفته مثل خوره به جون موسیقی پاپ ایرانی افتاد و ملت همیشه حاضر در صحنه هم بی خبر از این اتفاقات به کنسرتای خواننده های داخلی بی سواد میرفتن و امروزه به لطف باند و مافیای موسیقی پاپ که همش پارتی بازیه، موسیقی پاپ ایرانی به این روز افتاده و شاید سالهای سال طول بکشه تا دوباره موسیقی پاپ ایرانی به اوج برسه، هر چند که باید بگم متاسفانه با این سیل نزولی که داخلی ها به جون موسیقی پاپ انداختن و لس آنجلسی ها که دیگه فاقد حمایت مردم هستن، بعید میدونم که دیگه موسیقی پاپ به دوران اوج برگرده.